Er gaan 17,5 pesos in een € 1. 

Dag 8 - 9 februari
Goed geslapen opnieuw. Ondanks 4* heeft het hotel weinig faciliteiten, maar het is er wel erg schoon en de kamer biedt eigenlijk voldoende om een aantal nachten door te kunnen brengen. Ik mis alleen een tafel en een makkelijke stoel om even mijn verslag bij te werken.
Vandaag ga ik het oude centrum verken-nen. Wat direct opvalt is dat naast de volgeprompte 'winkels' bijna net zo veel straatwinkeltjes zijn die s' avonds weer weg zijn. In dit gedeelte later in de mor-gen in een ander deel van de stad wel gewone winkels en geen marktachtige dingen. Wat je direct ziet is dat er erg veel op straat gegeten wordt in het oude gedeelte. Heerlijk die mexicaanse muziek die uit de winkels 'schalt'.
Er is wel heel erg veel publiek op de been. Natuurlijk toeristen uit omliggende landen en ook mexicanen uit andere - van mexico. MC heeft zo-wie-zo 8 miljoen inwoners.

Er is naast taco's best veel variatie incl. fruit en versgeperste jus.

Deze taco-winkel is, gezien de rij, zeer populair. En dan het gezeul met je 'winkelvoorraad' en enorme blokken ijs. 
Mooie oude gebouwen. Enkele kerken bezocht. Zelfs een dienst kunnen/mogen bijwonen. Fantastische die oude tempel-restanten midden in de stad waarover-heen een wandelbrug loopt.
Er was de dag van mijn aankomst een grote jaarlijkse militaire manifestatie geweest op Zocalo het enorme plein voor het nationaal paleis. Dat het groots is geweest kon je wel zien aan de enorme ledschermen, de hoeveelheid appara-tuur, grote tribunes en de enorme trucks die dat alles moesten afvoeren. Dit evenement was uitsluitend te bezoeken door genodigden (allemaal militairen) en het plein daarom volledig afgegrendeld door hordes politieagenten, marechaus-see, mobiele eenheid en bewapende eenheden. Magnifiek toen dat vanoch-tend allemaal vertrok. Meer dan 100 voertuigen en meer dan 70 bussen vol genodigden. Rond 13.00u werd het plein weer vrijge-geven en konden we het nationaal paleis en de Cathedral Mayor aanschouwen. Mooi die vormen in het leer.
En zo makkelijk een oversteeklicht dat exact aangeeft hoeveel tijd je nog hebt.

De ene dag zijn ze hem nog aan het grijs verven. De volgende dag staat er alweer een kunstwerk op.
Wil je je laten ontdoen van alle boze geesten, dan hebben deze indianen een oplossing met rook en getoeter, brengen zij verlos-sing en daar is best wat animo voor.
Door de binnenstad heen kleine orgel-tjes die de boel wat opvrolijken naast een enkele staatmuzikant. Er zijn ook zwervers die in provisorische tentjes verblijven, zoals hier tegen de kerk.
Gelukkig is er ook voldoende politie op straat op de boel en klein beetje in de gaten te houden. Kijk deze agente met zo'n leuk strikje op haar pet.

Dag 9 - 10
Ik besluit na het ontbijt, meer het westelijke deel van het oude cen-trum te gaan verkennen. Eest nog even een koffie.
Wat lijken die pesosmunten toch op onze euro's. Allereerst weer de honderden stalletjes met de mees-te uiteenlopende waar, waarbij er ook wel weer een hop van het zelf-de is. Dan loop ik een straat in, heel bijzonder, ik denk wel 80 bruidsjurkwinkels. Voor de bruide-gom niets, maar alleen maar jur-ken in het wit en vele andere kleu-ren. Het valt mij op dat veel de zelfde soortige winkels allemaal bij elkaar gaan zitten. De winkels met medisch zorgartikelen, electronica, diamanten, kleding, enz., van con-currentie lijkt geen sprake. 
Dan kop ik op en plein met panden zoals we die uit de westerns ken-nen met kaktussen en een hele-boel beelden van bekende mexi-canen en een heel groot podium dat blijkt klaar te staan voor een concert op de avond. 
Aan het plein ook het Tequilamu-seum. Voor vanavond. De optre-dens beginnen om 17.30u. Ik ga op weg naar de Torro Latino met een mooi uitzicht over MC vanaf de 37e verdieping en een museum over het ontstaan van MC. En besluit lekker te gaan eten op grote hoog-te, namelijk de 41e verdieping.

De aankondiging van het feestje. 

Maar waar hebben ze die nu over-heen geplakt? Sergio Perez.

Men staat in de rij om zich van al die kwade geesten te laten ont-doen.

Veel oude plaatjes in dit museum, maar ook veel objecten die bij de bouw van nieuwe woningen in de grond werden gevonden.
Die oude aansturing van het car-rillon met lampenversterkers  uit de jaren '60, geweldig.
De klok is stil komen te staan, maar de klepel geeft aan dat het gebouw bovenin in beweging is.

Het eten was erg goed en het uit-zicht magnifiek. Jammer dat het wat bewolkt was en je de grenzen van Mexico City niet kon zien. Ik sluit niet uit dat er wat smog was, het verkeer is wel heel intensief en de uitlaatgassen zaten mij ook wel wat in de weg in de drukke verkeersaderen. 

Er was weer wat muziek op straat. Van deze band helaas maar twee nummers meegekregen.

Even terug naar het hotel. Tijd voor een korte siesta om even al die indrukken te laten bezinken. Wel even bij de receptie gevraagd of zij plaatsen aan konden geven waar live-muziek zou zijn, maar daarmee kwam ik niet zo veel verder. Was meer van zou kun-nen. 
Rond half vijf weer op pad gegaan naar de aangegeven plekken maar helaas geen live muziek. Er was wel wat straatvermaak en wat enge poppen. En die oude dame in de rolstoel die miniatuurauto's verkocht. Nog een paar mooie cowboylaarzen kopen? Passen niet in mijn tas. Uiteindelijk rich-ting het Tequilamuseum gegaan. Leren hoe het gemaakt wordt, de enorme verzameling aan merken bekijken en uiteindelijk een hele kleine proeferij.
Er was ook een expositie over Maria de Lourdes, wellicht de be-kendste mexicaanse zangeres buiten mexico, met foto's, post-ers, videobeelden en jurk.

En dat is het tijd voor waarschijnlijk weer een topmoment van deze trip de optredens op het grote podium.
Er worden nog stoelen klaargezet.

Ik weet niet of je een kaartje nodig heb, maar ga lekker op de 3e rij zit-ten. Ik versta toch weinig spaans en aan de eventuele gebaren herken ik wel of ik fout zit. Maar er ge-

beurde niets. Een gratis concert 1e rang. Geweldig. En er was direct een hoop publiek. Ik kan je zeggen, dit werd echt genieten. Ontroerend ook en wat een fijne optredens bij een temperatuur van zo'n 23 graden C. Mariachi´s in concert.
Na een aantal nummers door de groep: 'Rey the America' werden er cd's als frisbee's van het podium geworpen. Ik had eerst niet de in-tentie om mee te dingen naar een van de 20 exemplaren, maar toen hij via het hoofd van een meisje schuin voor mij, voor mijn voeten viel heb ik hem opgepakt en nor-maal ben ik niet zo, maar deze heb ik gehouden. Sorry, buurmeisje!

Ik had echt een cap nodig om mijn gemillimeterde coupe/kop een beetje te beschermen tegen de zon.
Ik wilde er geen met zo'n groot be-kend merkteken erop om niet te-veel als tourist te willen opvallen hier in Mexico en straks op Jamaica en de Dominicaanse Republiek. 
Na even zoeken kwam ik er een tegen van de NewYork Yankees en gekocht. Maar wat zou er mooier zijn dan eentje met een minder mexicaans embleem erop. Dat werd even 'bietsen', maar toen ik beloofd had dat Nederland Mexico de vol-gende keer zou laten winnen op het WK voetbal, kreeg ik er toch een en direct een cd van de tweede groep.

'Las Aguilas de America 
Bekijk de video's hier en hier

Als afsluiting genieten we met de hele groep van een heerlijke mexi-caanse maaltijd terug in Gualalupe-schrijn. Leuk zo'n trip met jongens uit San Diego (USA) en een filipijns koppel uit San Francisco (USA), maar ook mensen uit Guatamala, Uruquay en Colombia.

De info vooraf gaf aan een tour van vier uur. Carlos was zo enthousiast, dus werd het zes-en-een-half-uur. 

Dag 12- 13 februari
We starten natuurlijk met de nodige felicitaties op WA en Facebook. Even een moment van 'ja vreemd om op je verjaardag niet thuis te zijn' en door. Vandaag extra lekker ontbijten
Daarna een gedeelte in waar ik nog niet geweest was. Ik dacht het is zondag, zijn zijn erg gelovig, zal wel heel stil zijn. Nou nee hoor. De 'zwarte markt' staat er weer en de kleine winkeltjes zijn ook op zondag gewoon open en het lijkt wel druk-ker dan de eerdere dagen.
De lekkere muziek klinkt uit dit soort speakers of er hangt een com-plete discoset met licht aan het pla-fond. En als je denkt dat je een ijs-car moet kopen om ijs te verkopen, dan heb je het mis, kan gewoon vanuit je achterbak. 

En dan weer een kerkje dat hele-maal scheef is gaan staan. Je zag dat op andere foto's ook al. MC heeft om de zoveel jaar te maken met een aardbeving, in de loop van de afgelopen eeuwen zijn veel ge-bouwen daarom scheefgevallen. Ze verwachten voor 2026 een hele gro-te klap. Maar je weet het maar nooit. Misschien is het niet heel toevallig dat ze alvast een nieuwe basiliek hebben gebouwd in de wijk Gualalupe. 

Weer zoiets indrukwekkends het bezoek aan het Gualalupe basiliek complex dat uit zo'n zes gebouwen bestaat. De belangrijkste zijn de oude en de nieuwe baseliek (1976).
In de oude vindt tijdens mijn be-zoek een dienst plaats. In de nieuwe ontvangen hele groepen een zegening.

Wat een imposant beeld van paus Juan Pablo ll.  
Aan het tussengebouw (midden) is duidelijk te zien dat de beide kerke-lijke gebouwen aan beide zijden aan het verzakken zijn. Van afstand zie je hoe scheef de oude cathe-draal (rechts) staat.

Overzicht van drie van de andere gebouwen.

Wat heb jij toch met kerken zou je zeggen? Je bent toch niet gelovig opgevoed? Nee, dat klopt. Buiten dat ik zeker geloof dat er meer is tussen hemel en aarde, wordt ik gefacineerd door de omvang van de ruimtes, de oudheid, de rust die er in een kerk heerst, ondanks dat hier in Mexico de diensten wel de hele dag door lopen. Maar ook het glas-in-lood, de beelden, afbeeldingen, houtsnijwerken, doen mij de kerken in trekken.

In het centrum teruggekomen trof ik weer allerlei optredens in het park nabij Torro Latino. De eerste die ik tegenkwam was een korps met trommels en signaalblaassectie. De blazers hadden een trompet aan de mond en een andersoortige onder de arm. Ze gaven een mooi optre-den weg met een hele speciale manier van marcheren. Ik moest even aan Bonfire denken. De bewe-gingen van de bandleader zijn hele-maal fantastisch met zijn trompet. Bekijk video 's hier / hier / hier

Dan een Dj die gebruikmakend van een aggregaat lekkere salsamuziek ten gehore brengt, waarop de plaat-selijke bevolking aan het dansen slaat. Klik hier.
Dan traditionele dansen op het geluid van een percussiongroep.

Klik hier

En tenslotte, je zou het echt niet verwachten, een echte drum&pipe-band die een dansgroep zal bege-leiden. Helaas liet het optreden nogal op zich wachten en heb ik al-leen het stemmen vast kunnen leg-gen. Klik hier. 

Dag 13 - 14 februari.

De laatste dag in MC. Het plan was om vanochtend het koppel te bezoeken, waarmee ik vrijdag een leuk gesprek heb gehad bij een van de eetgelegenheden. Zij zijn tattoo-artiesten en wilden graag wat van hun werk laten zien. Helaas waren ze niet aan het werk. Dan zou ik vandaag nog een keer een museum bezoeken. Tot drie maal toe vond ik een gesloten deur en heb het maar opgegeven. Lekker strui-nen door een deel waar ik nog niet was geweest. Even ter-rasje pakken. Die zijn er niet zoveel, dus even zoeken. De meneer op de foto zei al tegen zichzelf, als ik met de auto ben heb ik geen tafel nodig.
Af en toe is het ook leuk even binnen te lopen daar waar de houten deuren open staan. Een mooi restaurant aangelegd op een patio met een boom waarvan de takken het dak vormen. Hoe is het mogelijk dat een boom met zo weinig ruimte het zo goed doet.
Na even stilgestaan te hebben bij een klassiek geschoold trio. Dan een mooie zaak met laarzen en de mooiste cowboykleding, een lust voor het oog. Toen maar een terrasje gepakt en daarna toch nog even binnen gelopen bij de basiliek mayor. Het lijkt wel of de pastoors de gehele dag door diensten draaien. Elke keer wanneer ik een kerk binnenliep deze week was er wel een dienst bezig. Dit is inderdaad wel de mooiste kerk, gezien de vele op-stellingen en al dat goud dat er blinkt.
Na even omgekleed te hebben, ga ik weer richting de bar waar ik gisteren ook zo lekker heb gezeten. De 'winkeliers' zijn dan veel-al klaar met opruimen. Rolluik 1 dicht, rolluik 2 dicht, vijf hang-sloten erop. Ze zijn hier nogal bang voor inbraken. Na lekker Dorado gegeten te hebben met een lekker biertje en een Marga-ritha als afsluiter, ga ik bijtijds terug naar mijn hotel, moet er immers om 02.00 uur uit, mijn avondvlucht van Viva Aerobus is omgezet naar een ochtendvlucht van 6.05u.

Mexico City samengevat:
Grote stad met heel veel historie, zeer vriendelijke mensen.
Alle troep die kooplui en winkels s'middags op straat achter-laten is s'morgens weer opgeruimd. Je vind geen papiertje
op straat. Veel achterstallig onderhoud aan woningen en historische gebouwen en het stinkt op veel plekken naar
urine, veroozaakt door de talloze daklozen die op straat of
tegen de kerken aan slapen. Bovendien zijn veel putten
voorzien van gaten, waardoor je soms ook het riool ruikt. Geweldig bruisend gebeuren met veel muziek op straat. 
Voor herhaling vatbaar: Neen.

Dag 16 - 17 februari
Gisterenavond aan het water bij een bar (buiten) heerlijk een uurtje of twee naar Cubaanse (niet live) zitten luisteren en dat kwam mooi uit, want toe ik een biertje bestel-de, kon ik kiezen uit een pequena of een grande. Het was dorstig weer (30 graden) dus ik koos voor de grande. Nou die kwam met tap-kraantje op tafel. 3 liter gekoeld door ijs in het midden. Uiteindelijk heb ik de hulp van wat amigo's aan het tafeltje naast me gevraagd. Normaliter kom ik niet verder dan 3/4 flesjes op een avond. 

Van plan vandaag het meer toeris-tische deel te gaan bekijken. Jeetje wat maken sommige classics een herrie. De luxe, maar vooral de vrachtwagens. En van milieu-eisen hebben ze hier nog nooit gehoord.
Ik dacht dat Mexico erg was, maar ik met al die 'oude bakken' krijg je soms hoofdpijn van die uitlaatgas-sen. De enige electrische auto's die hier rijden zijn een deel van de taxi's en van SUV's van de mensen met geld. Scooters en motoren worden wel voor een procent of 60 electrisch aangedreven net als die futoristische karretjes die je af en toe ziet rijden. 
Eerst een koffietje gedaan bij het  luxe theater van Havana, daar zat een trio te spelen (zie video), dus even heerlijk zitten genieten. Deze groepjes muzikanten spelen een nummertje of 5/6, gaan dan met de pet rond en verplaatsen zich naar een andere horecagelegen-heid om daar het zelfde te doen.
Mooi te zien dat de winkeliers er het beste van maken.
Ik heb een basiliek bezocht, de stadsmuseum, een art-museum en de rummuseum van Havanna Club-rum, Museo del Ron.

Ook hier weer het proces hoe van een plant tot een alcoholische drank met een alcoholpercentage van rond de 40 procent te komen.

Het blijf fasinerend.

Geluncht bij een restaurant dat helemaal met 60-er jaren spullen was ingericht. Fantastische. Mijn placemate bestond uit een lang-speelplaat en mijn bierviltje was een singletje.

Cuba kent niet echt specifieke ge-rechten zoals Mexico die wel kent. Eten kan heel erg goedkoop, maar wanneer je de gelegenheden be-kijkt waar je zou kunnen eten,geef ik toch liever iets meer uit. Luis vertelde gisteren dat de broodjes met bv. tonijn er wel eens langer dan een dag kunnen liggen en bij 30 graden buiten een koeling, want die zie je nauwelijks, niet verstan-dig. 
Daarna La Bodeguita del Medio be-zocht een heel bijzondere ingerich-te bar waar ze de beste Mochito van Havana schenken gelegen in een straat waar kunstenaars zitten en waar je schetsen, posters en ander attributen kunt kopen die Cuba karakteriseren. Een heel klein stukje Mont Martre, maar dan in Cuba. In Casa de la Musica de Galiano werd hard gerepeteerd voor de show van de avond, een afrikaanse show denk ik. Leuk om even mee te kijken. Dat treinstel midden in het centrum, heel apart. Ook stoomlocomatieven bij het busstation. Ook weer die kanonnen op verschillende plekken. Museum binnengelopen, waaiers, schilde-rijen en dan het kunstwerk met al die muizen. Weer een bijzondere boom. Leuk frans restaurant met live-muziek. Die oude auto's vra-gen wel wat extra onderhoud, na-
tuurlijk doe je dat gewoon op je oprit. Radiostudio Cuba. 
Opeens een hotel van de keten waar ik enige tijd parttime voor heb gewerkt. Ik vraag me af of ik hier op Cuba ook voor € 35 inclu-sief ontbijt had kunnen logeren, wat wij eerder in Nederland, Belgie en Luxemburg hebben gedaan. Een NH-hotel dus nabij de kust. Dat is overigens de enige plek waar je wat hoogbouw vindt. Hier in Cuba zie je nauwe-lijks hoogbouw.  O ja ik had het eerder over bijzondere vervoer-middelen, nu daar hoort die over-dekte scooter ook bij en die tuk-tuk-achtige. Mooie monu-menten aan de boulevard hebben natuurlijk met de zee te maken. Alweer een leuk marktje met hand-gemaakte artikelen, maar ook met Cuba-gerelateerde producten. En ook even lekker gerelaxed bij een soort cultureel centrum met de lekkerste salsa-muziek. Kom langs het Noorse consulaat en in het park is een damesgroepje een dansje aan het instuderen. 
De man die blikje plat slaat om ze tegen een kleine vergoeding in de leveren voor recycling.
En na wat mooie gebouwen vast-gelegd te hebben, is hij daar dan het prachtige Hotel National de Cuba.
Nog even een korte eerste kennis-making met dit vijfsterrenhotel, dat vlak bij de boulevard is neergezet. 
 
Na ook vandaag weer een kilome-ter of zeven/ acht te hebben ge-lopen en ontdekt te hebben dat Havana ook drie 'normale' winkel-straten heeft en dan bedoel ik de straten zoals wij ze kennen, ben ik teruggegaan om nog wat tips van mijn gastheer te krijgen en hem even wat telefoontjes te laten ple-gen, w.o. de taxi naar Tropicana Festival die avond in de buitenwijk Miramar.

Bij het hostel om de hoek bij La Ta-berna, een klein restaurantje even een goede maaltijd, een mojito (de beste tot nu toe), glas ijskoude mangosap en een espresso, waar-voor ik $ 560 afrekende, omgere-kend (totaal) zo'n € 3,70.



Tropicana Festival.
De taxi kwam 19.50u voorrijden.
Ik was wat vroeger gegaan om nog even wat rond de lopen op deze zwoele zomeravond en wat te drinken op het terras. Ik ontmoette daar een koppel uit Toronto die warme banden onderhield met Ne-derland, nadat een nederlandse boer het lichaam van hun opa, een Canadese piloot, die neergehaald was door de duitsers, geborgen heeft en op eigen land heeft begraven om drie decennia later het lichaam aan zijn familie te kunnen overgedragen.  

Je mocht een uur voor de show de 'zaal' in, waar een deel van de gas-ten eerst zouden dineren. Dus eerst een Cristo besteld en met de andere vier gasten aan deze 8-per-soontafel in gesprek geraakt. Het
eten was slecht, meer dan de helft ging terug. Blij dat ik niet geboekt had voor € 28. Het ene koppel kwam uit Brazilie, was 20 jaar gele-den naar Kenia verhuist en is via Peru in Panama terecht gekomen. Het andere koppel kwam uit Bulga-rije en woont nu op Malta. Dus dat gaf een leuk gesprek tot de show begon. Deze starte absoluut spran-kelend net als de prossecco die ge-schonken werd. De bubbels waren nog niet eens op toen er een fles cola en twee flessen Havana rum Especial Edition op tafel gezet werden. Twee uur lang hebben we kunnen genieten van zang en wer-velende dansacts. Heerlijk. En ge-woon onder de sterrenhemel, dit prachtige theater heeft helemaal geen dak. Geen idee wat er gebeurt als het gaat regenen. Maar vana-vond een heerlijke zwoele zomer-avond, helemaal top.
Aan het eind werden de gasten uit de verschillende landen verwel-komd en uitgenodigd op het grote podium samen een aantal dansen uit te voeren met enkele dansers uit de show. Na een aantal baco's was er nog nauwelijks sprake van podiumvrees bij de gasten.
Geweldig.
Mijn enige zorg was, kom ik wel terug naar het hostel. Nu dat duur-de geen 3 minuten en toen kon ik mijzelf in een Lada hijsen, daar rijden er hier heel veel van, en na enige discussie met de chauffeur, gelukkig had ik mijn Havanaplat-tegrond bij me en met een halve fles rum onder mijn arm, gingen we richting mijn tijdelijk onderkomen.

Bekijk hier de diverse video's
van Tropicana Festival Havana:
part 1  /  part 2  /  part 3
part 4  /  part 5  /  part 6
part 7  /  part 8  /  part 9
part 10 / schaats

Vanavond weer op zoek naar leuke live optredens bij het me-morial monument van José Marti. Je komt die naam veel tegen. Ook het vliegveld bij Havana draagt zijn naam. Hij was één van de leiders tijdens de Cubaanse Onaf-hankelijksheidsoorlog en tevens een gewaardeerd dichter en schilder (1853-1895). 
Helaas was er op het grote plein rond het monument van Jose Marti, Plaza de la Revolucion niets te beleven. Ook Nacional Teatro van Cuba, was geen voor-stelling en uiteindelijk bleek in la Casa de Musica, dinsdag, woens-dag en donderdag salsadansen geweest en vandaag vrijdag helemaal niets.

Dag 18 - 19 februari
Ik start met een bezoek aan de begraafplaats midden in Havana.
Juan Carlos, mijn gastheer had al aangegeven dat dit een hele bij-zondere was en hij was bij ons aan het einde van de straat ge-vestigd, nog geen 600 meter verderop. Echt een bezoek waard.
Cementario de Cristóbal Colón.
Deze is 0,8 km bij 0,7 km, 56 hec-taren groot, enorm dus en bevat meer dan 500 mausoleums, ka-pellen, familiegraven en galerij-en.  Het is mooi weer en er heerst een serene rust. Jammer dat ook hier graven beschadigd zijn, soms hebben ze zelfs de afdeksteen verschoven en staat de tombe open. De grond is hier te hard, dus je kunt niet van een begravenis spreken. Eigenlijk zijn het allemaal tombes boven de grond. Wat opvalt is dat heel veel partners bij elkaar liggen. Niet boven elkaar zoals in Nederland maar naast elkaar. Ook zijn er heel veel familiegraven. Voor de jaren '20, valt op dat er hele ge-meenschappen bij elkaar op een plek liggen. Er zijn grote plaatsen vrijgemaakt voor gemeenschap-pen. Bijvoorbeeld een spaanse gemeenschap, waarvan de voor-ouders naar Cuba emigreerden, die hebben een grote plek gekre-gen. Dus veel afdekplaten binnen een groot bouwwerk.
Ik heb er ruim twee uur rondgelo-pen. Er was zo ontzettend veel te zien. Presidenten, generaals, veel militairen in hoge rangen en an-dere belangrijke staatsburgers, hebben hier hun laatste rust-plaats gekregen. Vandaar die enorme bouwwerken en beelden-partijen. Soms is de gemeen-schap te groot voor de plek, dan worden door de familie na twee jaar de botten gewassen en in een doos geplaatst in een van de vakken in een gebouwtje, zoals je kunt zien op een van de foto's om plek vrij te maken voor anderen.
De oudste steen die ik heb gezien was van 1908.
Sinds enkele decennia wordt er nog nauwelijks 'begraven' en wor-den de overledenen gecremeerd.

Dag 19 - 20 februari
Eigenlijk stond voor vandaag dus een dagtrip gepland, maar om eerder besproken redenen geen aangegeven. Dus na de koffie even naar het bekende hotel mat de lokale taxi, om te kijken of de wiFi daar beter is, zodat
ik alvast kan inchecken voor morgen. Helaas ook hier
lukt het niet. Het saven van de foto's naar de cloud lukte wel, maar foto's naar deze web-site, lukte hier ook niet,
2 minuten per foto's is geen pretje.
Toen maar lekker de tuin opgezocht en mijzelf verwend met een lekkere cappochino (75 ct) en wat cocktails
(€ 2,75). Even de foto's bewerken en het geheugen wat geschoond. Wat ik mij niet gerealisseerd heb vooraf, is dat het internet zo'n stuk minder zou zijn als dat wij gewend zijn, een laptop zon-der harde schijf waarbij alles dus naar de cloud moet is voor deze landen daar-om niet de juiste optie. Wij zijn ook zo verwend op dat gebied.
Bij het culturele centrum waar ik eerder was, een paar straten verderop was gezellig druk, het is immers zon-dag en er klonken heerlijke zuid-amerikaanse klanken
uit een paar gigantische boxen zowel audio als live muziek in een ander deel. Lekker een uurtje blijven hangen. Relaxed.
Denk laatste wandeltocht is aanstaande, zie ik misschien nog wat leuks onderweg, Leuke verzorgde panden (zijn hier zeldzaam), volle bussen (dit is de buslijn die ik eerder nam). Kippen op de weg en veel bijzondere classics. Hier kun je nog gewoon buiten bellen. Geen telefooncel maar gewoon een apparaat aan de muur.
Lekker even Dorado gegeten. Tas ingepakt en verkleed voor de avond. De show waar ik zo naar heb uitgekeken.